Keşif süreci, 2019 ile 2021 yılları arasında 62 yeni uydu tespit edilmesiyle başladı. Ancak o dönemde bazı küçük cisimler de fark edilmiş olsa da resmi olarak tanımlanamamıştı. Bu ipuçlarından yola çıkan gökbilimciler, 2023 yılında üç ay boyunca aynı gökyüzü bölgelerini tekrar inceledi ve tam 128 yeni uydu buldu.
Araştırmayı yöneten Tayvan’daki Academia Sinica’dan astronom Edward Ashton, “Bu cisimlerin muhtemelen uydu olduğunu biliyorduk ve daha fazlasının keşfedilmeyi beklediğini düşündük. 2023’te tekrar incelediğimizde gerçekten 128 yeni uydu tespit ettik. Yaptığımız projeksiyonlara göre Jüpiter’in asla Satürn’e yetişebileceğini sanmıyorum” dedi.
Ancak bu uydular, Dünya’nın büyük ve düzgün şekilli uydusu gibi değil. Tam tersine, sadece birkaç kilometre çapında olan, düzensiz şekilli ve patates benzeri küçük gök cisimleri. Bilim insanları, bu küçük uyduların, Güneş Sistemi’nin erken dönemlerinde Satürn’ün yörüngesine yakalanan bir grup cismin parçalanması sonucu oluştuğunu düşünüyor.
Hatta araştırmacılar, Satürn’ün uyduları arasında büyük bir çarpışmanın 100 milyon yıl kadar yakın bir geçmişte gerçekleşmiş olabileceğini belirtiyor.
Astronomik zaman ölçeklerine göre bu süre, bir gezegenin tarihinde göz açıp kapayıncaya kadar geçen kısa bir an. Yeni keşfedilen uyduların konumu da bu teoriyi destekliyor; bu cisimler, Satürn’ün İskandinav grubu (Norse uyduları grubu) olarak bilinen ve retrograd (ters yönde) yörüngede hareket eden, eğik açılarda ve eliptik yollar izleyen düzensiz uydularının bulunduğu bölgede tespit edildi.
Araştırmacılar, bu uyduların, İskandinav grubuun bir parçası olan daha büyük bir cismin çarpışma sonucu parçalanmasıyla oluştuğunu düşünüyor. Bu teori, Satürn çevresinde bulunan ve birbirine benzeyen birçok küçük uydunun varlığını açıklıyor.
Keşifle ilgili ilk detaylar, Planetary Science Journal’a sunulan yeni bir makalede paylaşıldı.
